Film Criticism: Sister Stella

Kinailangan ko pang magbasa ng plot ng pelikula sa internet dahil nakakuha ako ng kopya na hindi buo. Pero di naman naging kakulangan yun para maintindihan ko ang mensahe ng pelikula.
Bale, ang istorya ay tungkol sa isang madre, si Sister Stella (Vilma Santos) na tinalikuran ang relasyon sa isang journalist upang i-pursue ang kagustuhang makatulong sa kapwa. Sa hindi sinasadyang pangyayari, sa tulong ng kanyang ka-tukayo, na-involve siya sa isang strike/rally ng mga taong pinaglalaban ang kanilang karapatan bilang isang manggagawa. Doon ay nasaksihan niya ang kasakiman ang di maayos na pamamalakad ng gobyerno, kung kaya’t sumama siya at nakibaka sa mga manggagawang nagwewelga.
Sa direksyon ni Mike de Leon, nagkaroon ng buhay ang istorya sa pamamagitan ng iba’t ibang elemento ng pelikula. isa-isahin natin yan ngayon.

(Photo from http://starforallseasons.files.wordpress.com)

     Masyadong maraming dayalogo sa pagitan ng mga karakter pero hindi ito naging dahilan para maging pangit ang pelikula. Bawat salitaan ay intense. Halimbawa ay yung pag uusap ni Sister Stella at ng isang lalakeng journalist na nakarelasyon niya noon bago siya pumasok sa pagmamadre. Pinag uusapan nila yung tungkol sa pagiging “bitter” ng lalake nung magmadre si Stella. Naging ladlad sa paggamit ng mga masasamang salita sa dayalogo ng mga karakter sa ilang eksena. Halimbawa, yung nag uusap si Stella at isang buntis, nagmura yung buntis dahil sa pagkataranta tungkol sa kanyang problema.
Karaniwan lamang na mga anggulo ang ginamit sa pelikula. Simple lamang ang sinematograpiya. Ang pag iilaw naman sa bawat eksena ay medyo napansin kong di ganon kalinis. Kasi may ilang parte akong nakitang ok ang pag iilaw (madilim para sa eksenang tutugma, ganun din kung maliwanag), kaso may parte na ipapakitang madilim tapos pagkatapos ng isang transition ay mababago ang pag iilaw ngunit di naman umaalis sa isang lugar ang mga karakter. Parang hindi pantay. Para tuloy di naging maganda sa aking paningin iyon.
Bagaman nagkaroon ng mga palya sa page-edit, o sa ibang elemento ang pelikula, nagampanan naman ng maayos ng mga artista ang kanya-kanyang karakter. Ang props at settings ng bawat eksena sa pelikula ay magkatugma, base sa nararamdaman o dayalogo.
Medyo na-korni-han ako dun sa part na nagpasok ng video na nagsasalita si tukayo habang binabasa ni Sister Stella yung isang liham galing sa kanya. Kung mapapakinggan ang suggestion ko, sasabihin ko na lang na sana gamitan na lang ng subs na boses ni tukayo instead dun sa ipapakita pang nagsasalita siya. Nakita ko din na gumamit ng slow motion dun sa patapos na part, dun sa may nagwewelga. Wala lang, ok lang naman yun, hindi nakasama. Hehe. Yung isa pang korni na napansin ko eh yung last part na nagbibigay mensahe si Sister Stella sa mga manonood. Feeling ko, may iba pa sanang mas ok na atake para sa part na yun. Sa madaling sabi, di ko nagustuhan yung ginamit ng direktor na parang magsosolo itong si Sister Stella sa ending.
At saka napansin kong baliktad lahat ng nakasulat at texts sa credits. Parang naka-mirror. Bat ganun.? Pirated yata yung kopya ko. Hehe.
Sa music naman, gumamit ng parang music video na atake sa bandang kalahati ng pelikula. Yung pinapakita ang pagwewelga at mga kasamahan ng mga grupo ng mga nagra-rally. Masasabi kong magandang idea ang pag gamit nito ngunit hindi akma sa kabuuan ng pelikula. Sa music na ginamit, walang problema. Nagbigay pa nga ito o nakatulong para maihatid mensahe ng pelikula. Mayroon namang hindi naging malinaw ang dayalogo dahil di pantay ang paghahati ng sound effect/sounds at ng salitaan. Napansin ko iyon dun sa part na nag uusap si Mang Dencio at asawa niya. Mas malakas pa sa boses nila ang ulan.
Ang pelikula ay nagpakita ng ilang issue ng lipunan sa kasalukyan, gaya ng socio-political involvement ng mga madre. Makikita sa pelikula na may mga madreng nakilahok sa isang rally para tumulong na ipaglaban ang karapatan ng mga manggagawa. Ipinakita din ang kahinahan ng kababaihan (pag iwan ng lalake dun sa nabuntis niya, pagkapagod ni Sister Stella sa pagharap ng mga suliranin) at kalakasan ng kababaihan (paglaban na makuha ang karapatang pangtao, pagiging matatag sa lahat ng pagsubok) sa ating lipunan. At last, pinakita din ang trabaho ng isang journalist.

Film Criticism: Masahista

DIRECTINGSa direksyon ni Brillante Mendoza, nabigyan ng buhay ang isang istorya sa pelikula. Ngunit para sa akin, hindi naging ganon epektibo ang ilang mga atake, base sa pagkakasunod at page-edit ng eksena. Naintindihan ko lamang ang mensahe ng pelikula dun sa huling parte, yung umiiyak si Iliac hawak ang ilang kagamitan ng kanyang ama. Sa kabuuan, di naging matagumpay para sa akin ang pag-send ng message sa akin.

(photo from http://www.imdb.com/title/tt0477999/)

CINEMATOGRAPHY AND LIGHTINGIsang itong indie film dahil gumamit lamang ito ng simpleng sinematograpiya. Nag umpisa sa isang mahabang biyahe ang unang parte ng pelikula. Magalaw o hindi stable ang maraming kuha sa pelikula. Walang itinago ang kamera. Nakita sa ilang eksena ang parte ng katawan ng lalake, at mga eksenang may sex orientation, na di dapat mapanood ng mga bata. Sa pag-iilaw naman, mayroon akong napansing di maganda, yung naglalakad si Iliac papuntang funeraria at sinusundan ng kamera. Masyadong maliwanag ang eksenang iyon at di maganda sa paningin. May ilan din namang akma sa bawat eksena, gaya ng pag iilaw sa spa na medyo madilim.

           

DESIGNWala ako masabi. Ok naman lahat ng props na ginamit. Akma sa bawat eksena. Maging ang lugar na pinangyarihan ay ganon din. May ilang kagamitan din akong napansin na sa tingin ko ay isang simbolismo. Ilan sa mga ito ay ay kandilang nanigas na tinatanggal sa kabaong ng asawa ni Josy, na ang ibig sabihin ay pagbura o paglimot sa mapapait na nakaraan na nagawa ng kanyang yumaong asawa, ang lotion, polbo, at langis, na ang ibig sabihin ay pagbibigay ng sarap habang pinaghihirapan, at ang mga parol o lantern, na ang ibig sabihin ay liwanag sa tamang panahon (o sa madaling sabi, tagumpay) dahil sa bawat malulungkot na eksenang pinapakita ng pelikula, ang parol/lantern ang parang nagbibigay ng kasiyahan o pag-asa sa kanila.

EDITINGAng paggamit ng kulay itim na background sa OBV ay masasabi kong pinahihiwatig nito sa unang parte pa lang ng pelikula na isang makamundo at kakaiba ang masasaksihang palabas. Kapansin-pansin din ang mali-maling subtitles ng pelikula. Ang pag o-overlay ng isang clip sa isang eksena, para sa akin, ay pinapahiwatig nito ang samu’t saring problema o palaisipan ng isang karakter. Pagdating sa pagpuputol ng bawat eksena, naguluhan ako dahil may isang eksena na ipapakita, pagkatapos ay mapupunta sa isang eksena na wala sa kasalukuyan, tapos babalik ulit. Halimbawa, yung parte na minamasahe ni Iliac si Marina, tapos mapuputol ang eksena at ipapakita ang kanyang tatay na nakaratay sa morge at binibihisan, tapos babalik ulit sa pagmamasahe. Hindi ko nagustuhan ang paraang iyon, at di naging matagumpay na ibigay sa akin ng pelikula ang mensahe nito.

SOUND/MUSICKapansin-pansin ang pagiging tahimik ng kabuuan ng pelikula. Wala masyadong sound o music na ginamit, maliban lamang sa iisang music na ginamit sa una at huling parte ng pelikula. Naaayon na parang natural lamang sa pandinig ang sound effect na ginamit. May parte na hihina ang background na dialog o sounds upang mabigyan ng emphasis ang sinasabi ng bawat karakter. Hindi ganoon naging OA sa paggamit ng mga sound/music, bagkus naaayon ang mga ito sa tema o sa bawat eksena ng pelikula.

UGNAYAN NG SINE AT REALIDADPinakita sa pelikulang ito ang kahinaan at kalakasan ng kalalakihan sa kasalukuyang lagay ng lipunan. Narito ang mukhang napilitan lang magtrabaho bilang masahista para lamang may pantustos. Ang kalakasan ay nakikita sa paano ang pangunahing karakter ay nagpursigi upang makaipon, at para kayanin ang lahat ng kanyang problema. Pinakita din dito ang ilang problema ng lipunan sa kasalukuyan, gaya ng prostitusyon, kahirapan, at mga bi/homo sexual. Pinakita din sa ilang mga eksena ang pagiging mapamahiin ng mga matatanda.

Film Criticism: Kinatay

            Eto na naman, ang isang pelikulang aking napanood, na talaga namang di ko kinaya. </3

(Photo from felizardoromano1st.files.wordpress.com)

Pepoy

PHYSICAL BACKGROUND – criminology student, bata pa, gwapo, simple

SOCIOLOGICAL BACKGROUND – may asawa at anak, member ng sindikato

PSYCHOLOGICAL BACKGROUND

            A. RELASYON SA TAO – asawa ni Cecille, kaibigan ni Abyong

            B. PILOSPIYA— kailangang magsikap makapag tapos ng pag aaral at kumita kahit papaano sa isang sideline upang mabuhay ang kanyang pamilya.

            C. EMOTIONAL BAGGAGE ­– saya, na napunta sa takot at lungkot.

            D. OUTER/INNER MOTIVATION – kawalan ng pantustos para sa pamilya kaya pumasok sa isang trabaho na labag sa kanyang kalooban.

DIRECTINGSa kabuuan ng pelikula, walang naging malinaw na pagkakasunod ng bawat eksena, maging ang dayalogo. Nangingibabaw ang puro biyahe at lakad ng main character ng pelikula. Nais sigurong iparating ng director ang mensahe ng pelikula nang hindi nagpo-focus sa title ng pelikula (which is in the first place ang “kinatay” ang naiisip na nilalaman ng pelikula ng manonood) kundi sa emosyon ng bawat karakter sa bawat eksena.

CINEMATOGRAPHY AND LIGHTINGMalikot ang galaw ng camera, na parang pinapakita yung kung ano ang nakikita ng natural na mga mata ng tao.Ang pelikulang ito ay di dapat napapanood ng mga bata dahil naglalaman ito ng mga eksenang di angkop para sa kanila.

           

DESIGNAng disenyo ng pelikula ay naaayon lamang sa bawat eksena ng pelikula; kay Pepoy na naka-school uniform, ang kanyang asawa na simple lamang kung manumit ay na-achieve naman na magmukhang ina, at ng iba pang karakter. Maging ang props ay angkop sa mga eksena na ginamit o pinakita ng karakter.

EDITINGSimple, pero may dating kung ituring ko ang style o editing na ginamit para don sa OBV.Nagbigay sa akin ng kalituhan ang transition ng bawat eksena, kagaya nung sa unang part na nasa biyahe si Pepoy at ang kanyang asawa tapos biglang napadpad ang eksena sa isang kaganapan na may mga reporter at mga taga rescue doon sa lalakeng nasa billboard tapos biglang papasok ang eksenang magkikita sila ni Abyong (Jhong Hilario), at yung huling parte na nasa loob ng taxi si Pepoy tapos mapupunta ang eksena sa kanyang asawa na nasa bahay at nagluluto ng sinangag habang buhat ang kanilang anak.

SOUND/MUSICMedyo creepy ang sound na ginamit, ngunit di naging OA para sa isang eksena upang ma-enhance nito di lamang ang emosyon na pinapakita ng karakter, kundi pati na rin ang kakayahan nitong makuha ang atensyon ng mga manonood.

Hindi binigyan ng focus ang mga dayalogo. Sa aking opinyon, paraan lamang ito ng director upang masabing wala sa dayalogo ang focus ng pelikula, kundi doon mismo sa emosyon ng mga karakter at sa mismong istorya ng pelikula.

UGNAYAN NG SINE AT REALIDADPinakita dito ang ilang social problems sa ating lugar, gaya ng prostitusyon, teenage pregnancy, madilim at karimarimarim na trabaho ng pulisya, at violence.

SIMBOLISMOBaril – karahasan

Singsing - pangako